νόηση, ετών 18:)

Θα ήθελα να επανέλθω με νεότερα. Μετά από έρευνα που κάναμε βρήκαμε ένα κέντρο που κέρδισε την εμπιστοσύνη μας. Από την πρώτη αξιολόγηση πιστεύω έγιναν εύστοχες παρατηρήσεις και γενικά μου φάνηκε να υπάρχει εμπειρία, οργάνωση και κυρίως αγάπη για τα παιδιά. Η λογοθεραπεύτρια μας είπε ότι δεν την ανησυχεί η ηχολαλία καθώς μας εξήγησε ότι φαίνεται να την χρησιμοποιεί λειτουργικά. Επίσης μας είπε ότι περίμενε να αντιμετωπίσει κάτι πιο έντονο για την διάγνωση άτυπος αυτισμός. Με λίγα λόγια μας είπε ότι όντως βλέπει κάποια στοιχεία αλλά δεν φάνηκε να συμφωνεί με τον άτυπο. Επίσης, έμεινε έκπληκτη από το μεγάλο του λεξιλόγιο.

Ωστόσο, έχω παρατηρήσει κάποια πράγματα που θα ήθελα να μοιραστώ. Αφ’ ενός ο μικρός έχει μειώσει την ηχολαλία αισθητά το οποίο μας καθησυχάζει αρκετά. Από την άλλη βλέπω κάποια πράγματα που με ανησυχούν και που είναι λίγο έντονα αυτόν τον καιρό.

1. Κάποια στιγμή του είπα είσαι το ζουζουνάκι μου άρχισε να κλαίει και να λέει "όχι είμαι ο Αντωνάκης σου". Αυτό το έχω ελέγξει και με άλλες λέξεις όπως π.χ. είσαι το αστέρι μου κ.α. Κάποιες φορές το αφήνει και δεν σχολιάζει άλλες φορές όμως αντιδρά σε αυτό. Επίσης και στην αξιολόγηση με την λογοθεραπεύτρια μας είπε ότι του είπε κάποια στιγμή «Θα σε φάω» (αστειευόμενη) και ο μικρός της είπε «όχι μην με φας», και δεν κατάλαβε ότι είναι για αστείο αυτά. Άραγε είναι θέμα ηλικίας ή θα πρέπει να ανησυχώ;
2. Ενώ είμαστε στο σπίτι, αν ακούσει εξωτερικό θόρυβο, θα ρωτήσει αμέσως «τι είναι αυτό μαμά;». Και επειδή του έχουμε πει ότι υπάρχουν γείτονες τώρα συνήθως θα πει (αν ακούσει θόρυβο): «Γιατί ήρθε πάλι ο γείτονας;». Αυτό γίνεται αρκετά συχνά.
3. Όταν παίζει πιο έντονα μαζί μας και του λέμε να σταματήσει γιατί μας πονάει, δεν μας ακούει, δεν σταματάει.
4. Είναι επίμονος, στο να κάνει κάτι ο ίδιος (π.χ. να βάλει να ζεστάνει το γάλα του κ.α.). Αντιστέκεται στο να φορέσει καινούρια ρούχα. Θα τα φορέσει αλλά με πολύ εξήγηση εκ μέρους μας.
5. Δεν προσπαθεί να ζωγραφίσει πραγματικά, παρά μόνο κάνει μουτζούρες με το στυλό, όσο και να προσπαθούμε, αυτός θα κάνει το δικό του. Το ίδιο και με τις κατασκευές.

Πιστεύετε ότι τα παραπάνω θα βελτιωθούν με τις θεραπείες; Επίσης, αν κάποια μανούλα/μπαμπάς έχει υπόψιν του παιχνίδια που να βελτιώνουν τέτοιες καταστάσεις θα ήμουν ευγνώμων. Για να βοηθήσουμε και εμείς στο σπίτι όσο μπορούμε.

Τον Φεβρουάριο θα πάμε και σε παιδοψυχίατρο στο Παίδων όπου το παιδί θα αξιολογηθεί από παιδοψυχίατρο, λογοθεραπευτή και εργοθεραπευτή. Οπότε θα επανέλθω με την επαναξιολόγηση.

Δεν έχουμε μιλήσει ακόμα με εργοθεραπευτή. Αυτήν την εβδομάδα θα ξεκινήσουμε εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και ψυχοπαιδαγωγικό πρόγραμμα και θα συζητήσουμε με τον κάθε θεραπευτή ξεχωριστά. Σαν μια πρώτη εικόνα είναι λίγο πίσω στην λεπτή κινητικότητα και στην συγκέντρωση στην εκάστοτε δραστηριότητα. Μας είπαν ότι ο πρώτος μήνας είναι μήνας γνωριμίας με τους ειδικούς και προσαρμογής του παιδιού. Αλλά μας είπε ότι έχει πολύ καλή βάση οπότε αισιοδοξώ και ανυπομονώ να ξεκινήσει!

Θα αναζητήσω την συζήτηση που αναφέρατε. Σας ευχαριστώ πολύ!

Αξιολόγηση από τη Λογοθεραπεύτρια

Αρχικά, σε ό,τι αφορά την προσοχή, όντως είναι ένα παιδί που δεν κάθισε ιδιαίτερα στη θέση του, ήταν πολύ όρθιος και ιδιαίτερα κινητικός καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεδρίας. Ακόμη και όταν καθόταν στη θέση του, ήταν γενικότερα ανήσυχος, οπότε αυτό είναι κάτι που κρατάμε σαν στοιχείο της λειτουργικότητάς του.

Τώρα, όσον αφορά το κομμάτι της επικοινωνίας, παρατήρησα ότι δεν έκανε καλή ρύθμιση στη βλεμματική επαφή. Υπάρχει βλεμματική επαφή, αλλά είναι στιγμιαία, δεν τη συντηρεί. Σε κοιτάζει για λίγο, αλλά μετά γυρίζει αλλού. Επίσης, σε ό,τι αφορά την έκφραση των αναγκών του, δεν τις απευθύνει.

Ακόμη και στο παιχνίδι, όταν προσπάθησα να τον βάλω σε μια αλληλεπίδραση, ακολούθησε αυτό που έκανα, αλλά δεν μπήκε σε μια διαδικασία διαλόγου, δεν ανέλαβε κάποιο ρόλο. Δηλαδή, με παρακολουθούσε και έκανε ό,τι έκανα εγώ, αλλά δεν πήρε πρωτοβουλία να αναπτύξει ένα σενάριο μέσα στο παιχνίδι. Μετά από λίγο, έμεινε πάλι με το αυτοκινητάκι του και το χρησιμοποιούσε κυρίως για να το σπρώχνει μπρος-πίσω, να το τοποθετεί σε διαφορετικά σημεία, αλλά χωρίς να υπάρχει κάποια σύνθετη δραστηριότητα ή κάποιο παιχνίδι ρόλων.

Όσον αφορά τώρα το κομμάτι του λόγου, παρατηρείται δυσκολία. Το λεξιλόγιό του είναι χαμηλό για την ηλικία του και φαίνεται ότι δυσκολεύεται να βρει λέξεις ή να εκφράσει αυτό που θέλει να πει. Δεν έχει γενικεύσει πλήρως τις έννοιες. Δηλαδή, αν δεν του δοθεί κάτι πιο συγκεκριμένα, δυσκολεύεται να το εντοπίσει.

Για παράδειγμα, στο τεστ που προσπαθήσαμε να κάνουμε, του ζήτησα να βρει το «φλιτζάνι» και δεν μπορούσε να το αναγνωρίσει. Όταν του το είπα ως «ποτήρι», τότε μπόρεσε να το βρει. Αυτό δείχνει ότι κάποιες έννοιες δεν τις έχει ακόμα πλήρως οργανωμένες και χρειάζεται να του δίνονται με πιο απλό και συγκεκριμένο τρόπο.

Επιπλέον, δυσκολεύεται να κάνει λογικούς συνειρμούς ή να εξάγει συμπεράσματα από τα διαθέσιμα στοιχεία. Για παράδειγμα, όταν έχει μπροστά του έξι αντικείμενα και γνωρίζει τα πέντε, δεν μπορεί να καταλάβει ποιο είναι το έκτο μέσω αποκλεισμού.
 

Παρατήρησα ότι εκτελεί απλές εντολές, όμως χρειάζεται αρκετές επαναλήψεις για να τις επεξεργαστεί και να τις εκτελέσει σωστά. Αυτό με κάνει να έχω ένα ερωτηματικό σχετικά με τη μνήμη του και το κατά πόσο συγκρατεί την πληροφορία που του δίνεται.

Επιπλέον, φάνηκε γενικότερη δυσκολία στην κατανόηση, όχι μόνο στις λεκτικές εντολές αλλά και στη λειτουργία του μέσα στον χώρο. Για παράδειγμα, του είπα «πάρε τα κουζινικά που είναι στο άσπρο κουτί για να παίξεις» και δεν μπόρεσε να τα εντοπίσει. Του έδειξα πού είναι, αλλά και πάλι δεν ακολούθησε τη δηκτική καθοδήγηση. Όταν έγινα πιο συγκεκριμένη και του έδωσα πιο απλά βήματα, μπόρεσε να καταλάβει και να βρει το κουτί. Όμως, ακόμη και τότε δεν πήρε πρωτοβουλία να το τραβήξει.

Χρειάστηκε να σπάσω τη διαδικασία σε μικρότερα βήματα: «Τράβα το κουτί», «Άνοιξε το κουτί», «Πάρε τα κουζινικά». Μόνο τότε κατάφερε να ακολουθήσει τις οδηγίες. Αυτό δείχνει ότι δυσκολεύεται στην οργάνωση των βημάτων και στην επεξεργασία σύνθετων εντολών.

Σε ό,τι αφορά τη δική του εκφραστική ικανότητα, παράγει απλές προτάσεις με στοιχειώδη γραμματική δομή. Κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων με εικόνες, παρατηρήθηκε ότι δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις ερωτήσεις που του τίθενται.

Για παράδειγμα, όταν του ζητήθηκε να περιγράψει μια εικόνα και να αναφέρει τι κάνει το κοριτσάκι, επέμενε ότι πρόκειται για τη «μαμά». Η δική του οπτική ήταν σταθερή και δεν μπορούσε να δεχτεί μια διαφορετική εκδοχή της εικόνας. Αυτό υποδηλώνει μια σχετική ακαμψία στη σκέψη και στη γλωσσική επεξεργασία, καθώς επιμένει στη δική του ερμηνεία και δυσκολεύεται να αποδεχτεί άλλες πιθανότητες.

Σε αντίστοιχες ασκήσεις περιγραφής εικόνων, αν και μπορούσε να απαντήσει απλά με βάση την εικόνα, δεν κατάφερε να προχωρήσει σε περαιτέρω σύνδεση των στοιχείων για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Για παράδειγμα, σε μια εικόνα όπου ένα παιδάκι έκλαιγε επειδή ένα σκυλάκι κρατούσε το παπούτσι του, η απάντησή του ήταν: «Κλαίει που θέλει τη μαμά». Δεν αντιλήφθηκε τη συσχέτιση μεταξύ των στοιχείων της εικόνας, δηλαδή ότι το παιδί έκλαιγε λόγω του γεγονότος ότι το σκυλάκι είχε το παπούτσι του.

Παρατηρήθηκε επίσης άμεση ηχολαλία σε περιπτώσεις όπου δεν κατανοούσε πλήρως την ερώτηση. Κάθε φορά που δεν κατανοούσε ένα ερώτημα, το επαναλάμβανε αυτολεξεί αντί να δώσει απάντηση. Αυτή η συμπεριφορά υποδηλώνει ότι η ηχολαλία λειτουργεί ως ένας μηχανισμός διαχείρισης της αβεβαιότητας που βιώνει όταν δεν κατανοεί πλήρως την πληροφορία που του δίνεται.

Δεν παρατηρήθηκε ηχολαλία σε άλλες στιγμές της συνεδρίας, γεγονός που ενισχύει την υπόθεση ότι σχετίζεται με την κατανόηση του λόγου.

Τα έγραψα περίπου όπως μας τα είπαν. Έχω μπερδευτεί η αλήθεια είναι καπως....

Ναι, τώρα είναι 3 χρονών και 7 μηνών. Όταν θα κάνω ότι κλαίω ή στεναχωριέμαι συνήθως μου λέει "μην κλαίς ή μην στεναχωριέσαι" και θα υποχωρήσει αν έχει κάνει κάτι αυτός... Γενικά μας είπαν ότι αυτοί αξιολογούν μόνο την κοινωνική επικοινωνία και όχι ότι αφορά τα του σπιτιού. Εγώ έτσι όπως τα φέρνω στο μυαλό μου νιώθω ότι μου τα είπε και έτσι και αλλιώς... Εννοείται οι θεραπείες σίγουρα θα βοηθήσουν... Και θα ξεκινήσουμε και εμείς συμβουλευτική... Με έχει φάει το αγχος βέβαια...