Το πάρα κάτω δημοσίευμα, είναι το κείμενο επιστολής την οποία έστειλα απ΄ευθείας στον εκδότη και, ύστερα από δική του σύσταση, την δημοσιοποιώ για να λάβουν γνώσει όλα τα μέλη της NOESI.gr και αν το επιθυμούν να τοποθετηθούν επί της ουσίας. Θερμή παράκληση μην μπει κανείς στον πειρασμό να παρερμηνεύσει την πρόθεση μου η οποία δεν είναι άλλη, από τη διακαή μου επιθυμία να διατηρηθεί αυτός ο ιστότοπος αφιερωμένος στα ΑμεΝΥ και τους γονείς τους, Ελκυστικός, Αξιόπιστος, Ποιοτικός και κυρίως Χρήσιμος.

Είμαι η Μαρία, ένα Ειδικό Παιδί που μεγάλωσε και έγινε μια χαρά κοπέλα. Δίδυμη αδελφή της Βαρβάρας. Είμαι Ελληνίδα πολίτης, ψηφίζω και πληρώνω κανονικά τους φόρους μου. Ο πατέρας μου "έφυγε" πριν 20 χρόνια. Η μητέρα μου, ζει, μας αγαπάει, μας φροντίζει και τις δύο.

Επιθυμώ να ενημερώσω τους φίλους, τις φίλες τους αναγνώστες και επισκέπτες της NOESI.gr που με τιμούν με την ανάγνωση του "βιολογίου" μου και όσους επικοινωνούν μαζί μου μέσω e-mail, ότι από την 26η Σεπτεμβρίου 2006 έπαυσα να εκπροσωπώ την Πειραϊκή Ένωση Γονέων Κηδεμόνων και φίλων ως πρόεδρος του Συλλόγου και να διευθύνω το ΠΕΚ/ΑΜΕΑ.

Όταν ο Θεός έχει κέφια κατεβαίνει στην γη. Μάς φιλεύει με δώρα διαχρονικής αξίας όπως: Την Αγάπη, την Πίστη, την Ελπίδα, τον Έρωτα, τον Αυτοσεβασμό, την Αξιοπρέπεια, το Δικαίωμα στην Ζωή. Σε μερικούς με τους οποίους διατηρεί ανοικτούς λογαριασμούς, δίνει και την δύναμη του Νου και έτσι γράφεται η Ιστορία στις σελίδες της Noesi.gr.

Αγγελική, Κατερίνα, Μαρία, Λυγερή κ.λπ.. Μάνες υψηλών προδιαγραφών. Επιλεγμένες, Ευλογημένες. Αγίες Παναγίες πώς να σας ξεχωρίσω; Ένας ο καημός. Ίδιος ο πόνος. Ο ίδιος φόβος έχει μόνιμο στέκι την καρδιά μας. Ίδια αγωνία πνίγει τα όνειρά μας και κλέβει τον ύπνο μας. Αντίπαλος μας η ασέβεια στην διαφορετικότητα των παιδιών μας. Μοναδικός μας σύμμαχος η ελπίδα.