Κοιτάζω τον ορίζοντα, συλλέγω εικόνες, τις βάζω στο μυαλό μου σαν να είμαι ο καλύτερος επεξεργαστής. Βλέπω τα σύννεφα, πίσω τον ήλιο, βλέπω εσένα που γελάς, που μεγαλώνεις. Κι εγώ; Εγώ μαζί σου, δίπλα σου σαν αξιωματικός σε φυλώ. Ανοίγω τα φύλλα της καρδιάς μου για να σε προστατέψω, πολεμώ. Πολεμώ με μένα, με τους φόβους μου, τον πόνο μου. Κι εσύ; Κι εσύ με κοιτάς και μου χαμογελάς και μου λες μη φοβάσαι αύριο είναι μια καινούργια μέρα.
Μόλις είδα μια εκπομπή της Oprah Winfrey και θέλω να την μοιραστώ με όλους σας. Μια οικογένεια που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Έμοιαζε παραπληγικό, χωρίς επικοινωνία, χωρίς να μπορεί να μιλήσει, να σε δει στα μάτια. Όλοι τους έλεγαν να το ξεγράψουν, θα μείνει φυτό σε όλη του την ζωή.
